Wałęsie trzepią

Lech okuty w garnitur Gucciego, bokserki Kelvina Kleina i skarpetki ze Stadionu Dziesięciolecia, stanął przed przeszkolonymi wrotami, zdjął przeciwsłoneczne okulary z CCC i podkręcił wąsa. Niech wiedzą z kim mają do czynienia – powiedział trochę do siebie i trochę do czterech goryli pokrywających go szczelnie w formacji rombu. Lech przybrał groźną i wodzowską minę, inspirując się naturalną fizjonomią twarzy prezesa Prawa i Sprawiedliwości. Nie czekając na orszak powitalny, sforsował uległe drzwi na fotokomórkę i wysforował się na środek lotniska, szukając odruchowo jakiegoś ogrodzenia do przeskoczenia.

- Panowie, słyszę dziwne dudnienie. Czy niedaleko jest jakaś potańcówka?

- Panie Prezydencie, jesteśmy na lotnisku.

- To wiem. Tylko skąd to dudnienie? To pewnie ta nowoczesna muzyka, której słuchają młodzi.

- Panie Prezydencie, to startujące samoloty.

- Może samoloty. Może nowoczesna muzyka. Łatwo się pomylić, a Wam nie wolno popełniać błędów, prawda?

- Prawda, Panie Prezydencie.

- Nie rozumiem współczesnej muzyki. Za to na samolotach znam się. Bardzo. Jak byłem mały kolekcjonowałem znaczki z samolotami. Startujący samolot robi takie „wzuuuuuuu”. Czy to Panom brzmi jak dudnienie?

- Nie, Panie Prezydencie.

- Otóż to. Jestem prezydentem i potrafię odróżnić grę na dudach od startującego samolotu, a Wy powinniście zacząć zwracać się do mnie per Ser.

- Panie Prezydencie?

- Dobrze słyszeliście. Panie Prezydencie, Ser! Nie wiem dlaczego akurat ser. Sam nie przepadam za serem, ale do Obamy wszyscy tak mówią. Co kraj to obyczaj, a ja chcę reprezentować kraj nowoczesnych obyczajów. Od dzisiaj jestem dla Was Panem Prezydentem, Serem.

- Nasz samolot oczekuje na Pańskie przybycie… Panie Prezydencie, Serze… Ser.

- Chodźmy zatem Borowiki moje.

Smukły i lśniący na słońcu odrzutowiec z Prezydentem Polski wzbił się w przestworza, przeganiając  z nieboskłonu kierujące się do ciepłych krajów bociany. Na pokładzie luksusowego samolotu Prezydent wypełniał krzyżówki panoramiczne, podziwiając panoramę słów wpisywanych w okienka. Prezydencka ochrona studiowała kierunek lotu bocianów, wiedząc, że po wylądowaniu na londyńskim lotnisku, Prezydent – fanatyczny ornitolog, zażąda informacji o migracji polskich ptaków.

- Londyn! Wiwatujące tłumy! Fotoreporterzy! Królowa brytyjska! Wojciech Szczęsny! Pokochają mnie. Wszyscy. Będę jak księżna Diana. Z wąsem.

- Panie Prezydencie, Ser, wylądowaliśmy.

- Dobra robota chłopcy. Meldujcie.

- Panie Prezydencie, Ser. Wilgotność powietrza w brytyjskiej normie. Słońca brak. Dominują chmury. Widoczność niezadowalająca…

- Meldujcie o ważnych rzeczach! Co z Waszymi ptakami?

- Ptaki… kierują się na południe, Panie Ser Prezydencie.

- Dobrze! Dziękuję. Co teraz?

- Panie Prezydencie Ser, odprawa celna.

- Gazem, moje ptaszki!

Kilkanaście prezydenckich sapnięć później, Lech i jego świta dobrnęli do nielicznej kolejki oczekującej na kontrolę.

- Pan przodem, Panie Prezydencie Ser.

- Oczywiście, że ja przodem. Pokażę Wam jak to się robi.

- Hello sir, do you have a laptop in your luggage?

- Hello… I have money. I have President. I am Sir. My laps not for you! Borowiki! On chce usiąść na moich kolanach!

- Panie Prezydencie Ser, to standardowa procedura. Pytają czy ma Pan laptopa w torbie.

- Laptopa?

- Taki przenośny komputer, Panie Prezydencie. Ser.

- Mam go?

- Nie ma Pan, Panie Prezydencie Ser.

- No laptops. No laptops. I have boxers. Socks and sausages. Vodka too.

- Okey sir. We have to check it.

- Ochrona! To są jacyś czekiści! Ratunku!

- Panie Prezydencie, oni sprawdzą Pańskie mienie. Ser.

- Sprawdzą mój ser? To skandal międzynarodowej natury! Żona spakowała mi zielone figi. Skarpetki z Kubusiem Puchatkiem. Nie wiem, czy zabrałem te z Wilkiem i Zającem. Ale to wszystko leży takie niepoukładane i rozbebeszone! Żona nie potrafi składać. Ja jestem w tym dobry, ale akurat czytałem słownik języka polskiego, żeby się przygotować do krzyżówek panoramicznych!

- Panie Prezydencie. Proszę zachować spokój i nie wykonywać gwałtownych ruchów. Oni tego nie lubią. Panie Prezydencie. Ser.

- Zachować spokój?! Trzepią mi… torbę rwą… majtki gwałcą… Ludzie! Trzepią naszych! Skandal! Borowiki obezwładnijcie tych brudasów! Odbierzcie im licencję! Sparaliżujcie! Bo ja chcę, ale nie mogę! Rasiści! Imigranci z Polski, pomóżcie!

- Stary kto tak mordę tam wydziera?

- Aaa… Wałęsie trzepią.